Autor: s. Anna Maria Pudełko AP
Mówiąc o historii powstania Sióstr Apostolinek nie możemy pominąć historii powołania naszego ojca i założyciela – ks. Jakuba Alberione, jak i historii powstania Rodziny Świętego Pawła, której żywą część stanowimy.
Bł. Jakub Alberione urodził się 4 kwietnia 1884 roku w San Lorenzo di Fossano – maleńkiej włoskiej wiosce, w prowincji Cuneo. Przyszedł na świat jako piąte dziecko Michała i Teresy Alberione, którzy pracowali jako rolnicy na dzierżawionym przez nich polu. Ochrzczony 5 kwietnia i ofiarowany opiece Matki Bożej (z powodu swojego wątłego zdrowia), wzrastał w klimacie prostoty, ubóstwa, pracowitości i żywej chrześcijańskiej wiary przekazanej przez rodziców. Dar wiary otrzymany na Chrzcie św. i pielęgnowany w rodzinie szybko rozwijał się w duszy małego Jakuba. Przystąpił do I komunii św. wcześniej od swoich rówieśników, a w wieku około 8 lat wyraził po raz pierwszy pragnienie zostania księdzem, odpowiadając na pytanie swojej nauczycielki – pani Róży.
Dzięki materialnemu wsparciu swojego wuja, po ukończeniu szkoły podstawowej w Cherasco, mógł rozpocząć Niższe Seminarium w Bra. Po przeżyciu krótkiego młodzieńczego kryzysu, kontynuował swoje przygotowanie do kapłaństwa w Wyższym Seminarium Duchownym w Albie. Właśnie tam jako 16-letni kleryk przeżywa na modlitwie przełom wieków z 31 grudnia na 1 stycznia 1900. Tej nocy w katedrze albejskiej klerycy na zmianę adorowali uroczyście wystawiony Najświętszy Sakrament. Jakub zatrzymał się na rozmowie z Jezusem cztery długie godziny. To spotkanie przemieniło całe jego dotychczasowe życie. Dzieląc się po latach tym doświadczeniem mówił: «Szczególne światło przyszło zHostii», dając mu «większe zrozumienie zaproszenia Jezusa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy”» i zrozumienie potrzeby bycia apostołami „dzisiaj”, i głosząc Chrystusa nowymi środkami. Dlatego «poczuł się głęboko zobowiązany, aby przygotować się do uczynienia czegoś dla Pana i dla ludzi, z którymi będzie żył w nowym wieku». Poczuł również, że nie będzie na tej drodze sam: «Wybiegając myślami do przodu, wydawało mu się, że w nowym wieku szczodre dusze czułyby to samo, co on». Dlatego też «Od tego momentu myśli te zdominowały naukę, modlitwę, całą formację; a idea na początku bardzo niewyraźna, rozjaśniała się i z biegiem lat stała się konkretna». 29 czerwca 1907 roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez rok pomagał w parafii Narzole, a po uzyskaniu doktoratu z teologii zostaje kierownikiem duchownym Seminarium w Albie. Rok 1910przyniósł nowe Boże światło. Ks. Jakub zrozumiał, że osoby, z którymi powinien współpracować w dziele ewangelizacji, powinny być zakonnikami i zakonnicami, ponieważ poprzez całkowity dar z siebie i ciągłość misji pozostawaliby całkowicie dyspozycyjni dla potrzeb Królestwa Bożego. Zewnętrznym znakiem potwierdzającym to światło było powierzenie w 1913 roku ks. Alberione, przez Biskupa albejskiego, kierownictwa tygodnikiem diecezjalnym – „Gazeta d’Alba” (Gazety Albejskiej). W 1914 r. założył szkołę drukarską «Małego Robotnika», która stała się zalążkiem przyszłego pierwszego ze zgromadzeń Rodziny Świętego Pawła – Towarzystwa św. Pawła (Paulistów). Rok później ks. Alberione zaczął gromadzić wokół siebie pierwsze dziewczęta, z których powstanie Zgromadzenie Sióstr Świętego Pawła. Potem powstało Stowarzyszenie Współpracowników Paulińskich w 1917 roku, aby wspierać poprzez modlitwę, pracę i ofiary dzieło ewangelizacji środkami społecznego przekazu. Wierność Duchowi Świętemu poprowadziła Jakuba Alberione do założenia kolejnych 7 Instytutów i Zgromadzeń stanowiących dziś RODZINĘ ŚWIĘTEGO PAWŁA. Należą do nich oprócz wyżej wspomnianych paulistów, paulistek i współpracowników: Siostry Uczenice Boskiego Mistrza (1924), Siostry Pasterzanki (1938), Siostry Apostolinki (1959). A także Instytyty świeckie: Anuncjatynki (1960), Gabrielini (1960) Instutyt Jezusa Kapłana dla kapłanów diecezjalnych (1960) i Instytut Świętej Rodziny dla małżonków (1960).
Swoim duchowym synom i córkom ks. Alberione przekazał nową duchowość (zwaną dziś w kościele „paulińską”) i misję głoszenia Jezusa Chrystusa Mistrza, Drogi, Prawdy i Życia, z sercem św. Pawła i Królowej Apostołów na różnorodnych polach działalności: ewangelizacyjnej, duszpasterskiej i powołaniowej – przy użyciu nowoczesnych środków społecznego przekazu. Boski Mistrz obficie błogosławił posługę naszego założyciela. Już za swojego życia mógł się cieszyć obecnością i działalnością nowego zastępu apostołów i apostołek na wszystkich kontynentach świata. Pomimo słabego zdrowia do końca swoich dni pozostał oddany bez reszty Rodzinie Świętego Pawła poprzez obecność, nauczanie, wsparcie, modlitwę i kierownictwo duchowe. Ks. Jakub Alberione odszedł po wieczną nagrodę przyobiecaną wiernym sługom – 26 listopada 1971 roku. 27 kwietnia 2003 roku papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.
Nasze zgromadzenie jest bardzo młode. Mamy zaledwie 56 lat historii. Już w 1954 roku ks. Alberione zaczął myśleć o naszym Zgromadzeniu i poznał pierwsze dziewczęta pragnące oddać całe swoje życie na rzecz powołań. Po pierwszych latach poszukiwań i przygotowań pierwsza grupa sióstr złożyła swoje pierwsze śluby zakonne na ręce założyciela 8 wrzesnia 1959 roku w Castel Gandolfo. Data ta jest naszym „dniem narodzin”. Ksiądz Alberione miał wtedy 75 lat. Powstawałyśmy w niełatwym czasie Soboru Watykańskiego II i jego innowacji w Kościele. Od samego początku w sposób bardzo wyraźny ks. Alberione przedtawiał nam nasze powołanie w Kościele, a jest nim posługa na rzecz wszystkich powołań ze szczególną troską, zobowiązaniem i odpowiedzialnością wobec powołań kapłańskich i do życia konsekrowanego w jego różnorodnych formach. Naszą posługę pełnimy w czterech wspólnotach we Włoszech: Castel Gandolfo (1957), Acero (1981), Rzym (1998), Piza (2009); w dwóch wspólnotach w Brazylii: San Paolo (1985) i Carmopolis (2012). W Polsce jesteśmy obecne od 2003 roku w Skierniewicach.
Foto. Z archiwum Sióstr Apostolinek