NOBISCUM AD CAELUM…

Wstąpmy do Ogrodu Pana

 

Dzisiaj w Kościele Katolickim przeżywamy wspomnienie NMP z Góry Karmel. O pojawieniu się szkaplerza w pobożności karmelitańskiej powiedziała w rozmowie z Marią Rachel Cimińską, Iwona Wilk radna prowincjalna Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (OCDS).

(więcej…)

Duch wyprowadził Jezusa na pustynię…

Autor: S. Krystyna OSA
www.augustianki.pl

 

W kazaniach św. Augustyna pustynia to symbol człowieka bez Boga. Pustynną ziemią są poganie, którzy nie znają Boga i Jego prawa. Wierzących i trwających przy Nim Bóg uprawia jako swoją rolę, by przynieśli owoce, natomiast człowiek opuszczający Boga staje się ziemią pustynną, bezpłodną.

Pustynia to także obraz doczesnego świata. On jest tą ziemią pustynną, na której przebywając pragniemy Boga. Na pustyni nie ma człowieka, aby nam pomógł i pocieszył. Nie ma drogi, którą można podążyć, by tę  pustynię opuścić. Brakuje wody i chleba, aby się posilić

Ale Bóg nie zostawia nas na tej pustyni bez pomocy. On sam nas nawiedza swoją obecnością.  Wskazuje nam drogę, którą jest Chrystus. Pociesza przez głosicieli Dobrej Nowiny. Zsyła dar wody żywej – Ducha Świętego.

Jak naród wybrany przeszedł przez Morze Czerwone, w którym poginęli jego nieprzyjaciele, tak i my jesteśmy wybawieni przez chrzest i w wodach chrztu zgładzone są nasze grzechy. Naród wybrany szedł do ziemi obietnic przez pustynię, wśród niebezpieczeństw i przeciwności. Podobnie i my wśród pokus życia doczesnego na pustyni wzdychamy do wiecznej ojczyzny. Wprawdzie pokonani zostali we chrzcie nasi nieprzyjaciele – mówi Augustyn – ale nadal napastują nas niejako „z tyłu”, z ukrycia i czyhają na naszą zgubę,  zastawiając zasadzki po drodze. Winniśmy zatem, zgodnie ze słowami Apostoła, dążyć do tego, co przed nami, zapominając o tym, co za nami i nie oglądając się wstecz (por. Flp 3, 13-14)

Mamy bowiem dwa życia: to, które teraz prowadzimy i to, którego się spodziewamy. Wzór pierwszego ukazał nam Chrystus przez swoje trudy, pokusy, mękę i śmierć. Na drugie zaś wskazał przez swoje zmartwychwstanie, stając się nadzieją w naszych pokusach i uciskach.

Chrystus kuszony na pustyni uczy nas, jak zwyciężać pokusę. W Chrystusie ty byłeś kuszony i w Nim zwyciężyłeś – przypomina św. Augustyn i mówi o przedziwnej wymianie:

On z ciebie wziął sobie ciało, a tobie dał zbawienie.

Z ciebie wziął śmierć, a tobie dał życie.

Dla siebie obelgi, dla ciebie cześć.

Dla siebie pokusy, dla ciebie zwycięstwo.

 

(św. Augustyn, Objaśnienia Psalmów: 60, 3-5; 62, 8-9; 72, 5; 145, 11)

Foto. www.ampolska.com

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *