Katarzyna Szkarpetowska: – Nakładem Wydawnictwa UNITAS ukazała się książka „Usunęłam. Wyznania aborcjonistek”, której jesteś autorką. Powiedz, dla kogo jest ta książka?
Daria Głowacka: – Książka skierowana jest do wszystkich. Zarówno do tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę na temat aborcji, jak i do kobiet, których ten problem dotyczy bezpośrednio. I w pewnym sensie mogą one traktować ten zbiór wywiadów jako pewien rodzaj psychoterapii. Warto zajrzeć do niej również z tego powodu, żeby na problem aborcji spojrzeć z perspektywy kobiet, które znają go z autopsji. One, poprzez swoje przeżycia, stają się nam bliskie. Poznajemy ich punkt widzenia, słyszymy ich głos. Książka przedstawia również psychiczne, fizyczne oraz duchowe konsekwencje usunięcia ciąży, o których mówią eksperci. Dlatego ta książka tak naprawdę jest uniwersalna.
Dlaczego warto po nią sięgnąć?
Przede wszystkim dlatego, że książka oparta jest na szczerych zwierzeniach kobiet. Rozmowy z nimi są pozbawione patosu. Są zwyczajne, ale wzbogacone o autentyczne wydarzenia. Historie, które relacjonują aborcjonistki, napisało samo życie. Trudno więc o lepszy materiał do badań na przykład dla psychologa. Książka zmusza do refleksji, do głębszego zastanowienia się – i to nie tylko nad problemem aborcji, ale także nad sensem naszego istnienia i głęboko pojętej wiary. Jeśli ktoś ma w sobie choć odrobinę wrażliwości, na pewno nie przejdzie obojętnie obok tej książki.
Co nowego książka wnosi na rynek wydawniczy?
Daje nowe spojrzenie na problem, który istnieje od dawna. Dzięki niej możemy utożsamić się z problemami kobiet, które przeżyły gehennę. Ich poruszające wypowiedzi z pewnością będą oddziaływały na percepcję czytelników. Z kolei opinie i spostrzeżenia ekspertów pozwolą zrozumieć złożoną problematykę tego zjawiska.
Co, w pracy nad książką, było dla Ciebie najważniejsze?
Zawsze najważniejszy jest dla mnie CZŁOWIEK. JEGO historia, JEGO problemy i JEGO punkt widzenia. W tym przypadku były to aborcjonistki i oczywiście eksperci, którzy również nie byli przypadkowi, ponieważ na co dzień – w swoim życiu zawodowym czy też posłudze duszpasterskiej – mają kontakt z takimi kobietami. Pomagają im w przeżywaniu tej ogromnej traumy. Są dla nich wsparciem. Często, bez ich pomocy, kobiety te w ogóle nie mogłyby pozbyć się poczucia winy.
Książka ta to rozmowy z ekspertami oraz aborcjonistkami – kobietami po traumatycznych przejściach. Rozmowa z którą z nich najbardziej utkwiła Ci w pamięci?
Każda historia była inna. Wyjątkowa. W książce można przeczytać trzy wywiady z kobietami, które zdecydowały się na aborcję z różnych przyczyn. Każda z tych rozmów była przejmująca i bardzo wzruszająca, a także – co warto podkreślić – nie była łatwa dla moich bohaterek. Świadczy o tym fakt, że długo podejmowały decyzję o udzieleniu wywiadu, a jedna z nich nawet zrezygnowała. Powiedziała, że nie jest jeszcze gotowa do takiej rozmowy. Nie chciała rozdrapywać zabliźnionych ran. Pozostałe – te, które wypowiadają się w książce – miały więcej odwagi. One są już dojrzałymi kobietami, także pod względem emocjonalnym. Na łamach książki zdradzają naprawdę bardzo osobiste i intymne szczegóły ze swojego życia, choć mają zmienioną tożsamość. Każda z tych historii jest niepowtarzalna. One opowiedziały je specjalnie dla Was, drodzy Czytelnicy, dlatego zachęcam do lektury!
Książkę można kupić w Wydawnictwie UNITAS