Autor: Br. Maciej OSsT
www.trzynitarze.pl
Zadałem sobie dzisiaj pytanie: kiedy widzę Trójcę Świętą? Bardzo się zdziwiłem, gdy odkryłem, jak często Ją spotykam.
Widzę ślady Trójcy, kiedy rozmawiam z matką, która na naciski dzieci i znajomych, że powinna w końcu przestać pomagać synowi alkoholikowi, odpowiada cierpliwie: to mój syn… bo przypomina miłosiernego Ojca.
Widzę Trójcę, kiedy słyszę o kobiecie, która postanawia wychować dziecko porzucone przez własną matkę, chociaż wie, że trudno będzie jej znaleźć męża, bo niełatwo spotkać mężczyznę, który chce wychowywać nie swoje dziecko. Widzę w niej Jezusa, który mówi, że „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś oddaje życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”.
Widzę Trójcę, kiedy rozmawiam z młodym człowiekiem, który jeszcze niedawno był daleko od Boga, a teraz chłonie Słowo Boże jak gąbka i chce nim żyć. Widzę w nim działanie Ducha Świętego, bo „nikt bez pomocy Ducha nie może powiedzieć, że Jezus jest Panem”.
Widzę Trójcę Świętą, kiedy patrzę na szczęśliwych ludzi przy stole lub kiedy słyszę o cierpieniu tych, którzy tego nie doświadczyli, albo kiedy sam siadam do stołu z tymi, których kocham, bo wiem, że to nie jest tylko wspomnienie rodzinnego domu lub tęsknota za nim. Słowa „dom” i „stół” są głęboko wyryte w moim sercu, aby przypominać mi, że moim powołaniem jest zasiąść kiedyś do stołu z Ojcem i Synem, i Duchem Świętym.
Widzę Trójcę Świętą codziennie i to wiele razy. Ty też!
Rozejrzyj się wokół siebie!
Rozejrzyj i… uciesz
Emotikon smile
Zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga i to jest konkret.